Hoe we van de particratie afraken

“In een particratie hebben de partijen hun macht te ver uitgebreid en hebben ze bijvoorbeeld de instellingen die voor hen een tegengewicht moeten zijn, onmachtig gemaakt. Dat is hier gebeurd. De partijen hebben de administraties en openbare instellingen bezet via politieke benoemingen.” schrijft Guy Tegenbos in De Standaard van 24-09-2020. En verder: “De laatste tijd is de zaak ontspoord. De partijen zijn versnipperd. De grootste heeft federaal gezien nog amper 16 procent van de stemmen. Ze zijn bovendien uitgeleefd. Ze hebben nauwelijks nog een boodschap die de kiezers aanspreekt...Die versnipperde partijtjes zijn niet meer bezig met het algemeen belang, maar met overleven. Ze menen dat ze opnieuw aantrekkelijk kunnen worden door hun onderlinge tegenstellingen op te fokken en politiek catenaccio te spelen: elkaar en het land blokkeren met vuile trucs (DS 10 september). Al zestien maanden.”

Hij formuleert voorstellen om het land daarvan te genezen.

• Het kiesstelsel moet wijzigen

• De subsidies aan de partijen moeten drastisch omlaag

• De administraties moeten worden versterkt

• Ook is een minimum aan politieke ethiek nodig.

Maar, stelt hij, eerst moet het fatalisme verdwijnen. Veel burgers, en zelfs veel professionele waarnemers, menen dat de zaken niet anders kunnen zijn dan ze hier vandaag zijn. Mis. Overal ter wereld zijn ministers in staat om te regeren mét hun administraties, zonder een partijpolitieke hofhouding zoals onze kabinetten. Zijn onze ministers zulke klunzen dat ze niet zonder die hofhouding kunnen regeren? Welnee, zij moeten dat ook kunnen. Maar de partijen zullen dat niet spontaan doorvoeren.

Guy Tegenbos in De Standaard 24-09-2020

Maar welke zaken moeten nu echt anders om van de particratie af te raken? Dit is eerst en vooral een democratie installeren. Die is er op het ogenblik eenvoudigweg niet want daarom spreekt Guy Tegenbos terecht van een particratie. Dit houdt in dat ons leven wordt beheerst via wetten gemaakt door een handvol mensen, die zich 'volksvertegenwoordigers' noemen en van wie het stemgedrag in het parlement onder directe controle staat van partijhoofdkwartieren. Wij zijn verplicht onder hen diegenen aan te duiden die ons zogenaamd 'vertegenwoordigen', en we hebben het verbod opgelegd gekregen om dit systeem van dwangmandatering te passeren en direct de wetten in te voeren die we wensen. Dit systeem van politieke besluitvorming wordt 'democratie' genoemd, maar in werkelijkheid laat het toe om op grote schaal wetten in te voeren die frontaal tegen de volkswil ingaan. Maar in tussentijd kunnen de burgers op geen enkele wijze het beleid bijsturen of hierin initiatieven nemen. Een echte democratie is die maatschappijvorm waarin de burgers om praktische redenen weliswaar niet alles beslissen, maar daar wel steeds het laatste woord in kunnen hebben. Deze vorm, vaak directe democratie genoemd, is eigenlijk democratie tout court, want het volk (Gr.: demos) heeft hier de macht (kratos). Hoe organiseer je dat? Via het instrument van referendum op volksinitiatief. (≠ plebisciet, referendum op initiatief van “de regering”) en mogelijks later door een “geloot” parlement. Dan kan ook de particratie overwonnen worden... De burgers zelf kunnen (naast het parlement) wetsontwerpen indienen en door het parlement of via referenda laten goed- of afkeuren. En de ministers met hun administratie voeren de democratisch genomen beslissingen uit. Bij Meer democratie werken we hieraan, sluit bij ons aan en steun ons om dit mogelijk te maken.

Bron: https://www.standaard.be/cnt/dmf20200923_97482799

Contact

Meer Democratie VZW
Koetsweg 13
B-3010 Kessel-lo
Ondernemingsnr. 0456.119.338

welkom@meerdemocratie.be
+32 456 37 23 82 (Brigitte George)

Bankrekening

IBAN: BE23 5230 8007 5191
BIC: TRIOBEBB

Privacybeleid en voorwaarden