Walen trappen in dezelfde val als Vlaanderen 20 jaar geleden
De Waalse partijen uit de bestuursmeerderheid PS, MR en CDH hebben een politiek akkoord bereikt over de organisatie van volksraadplegingen op het niveau van de gewesten. Hiermee is Wallonië de eerste deelstaat die naar aanleiding van de zesde staatshervorming de organisatie van gewestelijke volksraadplegingen mogelijk maakt. Of Wallonië hiermee blijk geeft van meer democratische wil dan Vlaanderen is zeer twijfelachtig. In feite voltrekt bewandelt het Waalse parlement hetzelfde ondemocratische parcours als haar Waalse evenknie, twintig jaar geleden.
Anno 2000. Het moest het hoogtij-jaar van de democratie worden, toen de commissie Politieke Vernieuwing werd opgericht, naar aanleiding van één van de zwartste pagina's uit de Belgische geschiedenis. Herinner u de Dutroux-affaire en de belofte van de overheid politie en gerecht grondig te hervormen. Ook zou er dringend werk worden gemaakt van een 'Nieuwe Politieke Cultuur' en dus méér democratie. Het bleek edele hoop: de Vlaamse politiek liet dit democratische streven vakkundig doodbloeden. De ganse operatie bleek niet meer dan een show, een afleidingsmanoeuvre.
Nu de Walen in het kader van 'le Renouveau Démocratique' eenzelfde opzet betrachten, blijkt opnieuw hoe de democratie wordt gewurgd onder het mom van méér democratie (klik hier voor een bondige kritiek op het Waalse direct-democratische instrument).
Vlaanderen mag dan wel in gebreke blijven wat de constitutionalisering van de gewestelijke volksraadpleging betreft, de voorwaarden die aan een gewestelijke volksraadpleging in Wallonië worden gesteld, zijn bijzonder streng. En dat terwijl directe democratie staat of valt met werkbare, realistische uitvoeringsmodaliteiten. Daarom stuurde de burgerbeweging Democratie.Nu haar eigen uitvoeringsdecreet en bijhorende toelichting op naar alle Franse parlementsleden, in de hoop het akkoord alsnog te beïnvloeden.
