Barbuda is een eiland van de Kleine Antillen. Het vormt samen met Antigua de staat Antiqua and Barbuda. Deze voormalige Britse kolonie werd in 1981 onafhankelijk van Engeland, maar behoort nog tot het Gemenebest.
Barbuda heeft een oppervlakte van 160, 58 km2 en telt ca. 1715 inwoners. Deze beheren hun eiland gezamenlijk met o.a. een Raad van Barbuda. De inwoners benutten op een ecologische manier hun natuurlijke rijkdommen, beheren het gebied als gezamenlijke eigendom en willen, in tegenstelling tot de andere eilanden van het Caraïbisch gebied, geen massatoerisme. In 2007 werd de Barbuda Land Act aangenomen, die het land tot gemene gronden verklaart en eigendom van de bevolking. Projecten van meer dan $ 5,4 miljoen moeten, of beter ‘moesten’, door de lokale regering worden goedgekeurd. Moesten, want de regering van Antigua trok eenzijdig de Barbuda Land Act in. De prachtige lange witte stranden, de azuurblauwe zee en het goede weer trekken natuurlijk, zoals elders, tal van projectontwikkelaars aan voor luxeresorts. Premier Gaston Browne van Antigua zag in 2017 zijn kans schoon na de orkaan Irma. Hij verklaarde het toen zwaar beschadigde Barbuda (met één dodelijk kindslachtoffer) onbewoonbaar en liet de hele bevolking evacueren, zogezegd uit voorzorg tegen een volgende orkaan – die niet kwam. Tijdens die evacuatie trok de regering van Antigua de Barbuda Land Act in en verleende toestemming voor de constructie van grootschalige toeristenresorten door het Amerikaans hotelmerk Nobu, mooi zonder toestemming van de lokale regering. Toen de bevolking na twee jaar grotendeels terugkeerde trof ze ook nog eens de aanleg aan van een vliegveld, met reeds voltooide landingsbaan.
De Barbudanen pikken dit niet en met de hulp van de Belgische advocate Jasmine Rayée (Global Legal Action Network) dagen ze de regering van Antigua en Barbuda op 8 november a.s. voor het Privy Council in Londen, op beschuldiging van o.a. rampencapitalisme en de vernietiging van geklasseerd ecologisch uiterst waardevol natuurgebied. Een na te volgen voorbeeld van sociale eensgezindheid. Denkt u dat zonder een forse democratische bewustzijnssprong wij aan toestanden, analoog aan deze, zullen ontsnappen?
Guido De Bruyker